Πολιτική εκδήλωση της ΤΕ Ηρακλείου του ΚΚΕ με ομιλητή τον Μ. Παπαδόπουλο (φωτο)

Η ΤΕ Ηρακλείου του ΚΚΕ διοργάνωσε εκδήλωση με θέμα «Καπιταλιστική ανάπτυξη και λαϊκές ανάγκες δεν συμβιβάζονται. Οι μύθοι που κατέρρευσαν – Αλήθειες που επιβεβαιώνονται». Κεντρικός ομιλητής ήταν ο Μάκης Παπαδόπουλος, μέλος του ΠΓ της ΚΕ του ΚΚΕ και υποψήφιος βουλευτής Επικρατείας.

Την εκδήλωση άνοιξε η Λίνα Ανδρουλάκη, μέλος της ΤΕ Ηρακλείου και υποψήφια βουλευτής. Ακολούθησαν παρεμβάσεις από τους: Βαγγέλη Σοφίου, μέλος της Επιτροπής Περιοχής Κρήτης του ΚΚΕ, μέλος του ΔΣ του Σωματείου Ξενοδοχοϋπαλλήλων Ηρακλείου και του ΔΣ του Εργατικού Κέντρου Ηρακλείου,  Παναγιώτη Mπαλαμπάνη, μέλος της ΤΕ και μέλος του ΔΣ του Σωματείου Οικοδόμων,  Θάλεια Πετράκη, στέλεχος του ΚΚΕ, αυτοαπασχολούμενη πολιτικός μηχανικός, υποψήφια βουλευτής του Κόμματος. 

Παραβρέθηκαν οι υποψήφιοι βουλευτές του ΚΚΕ στο νομό Μανώλης Συντυχάκης, Γιάννης Γωνιανάκης, Μαρία Κυπραίου, Γιώργος Μαργαρίτης, Δημόκριτος Σαλούστρος,  Γενοβέφα  Χουστουλάκη.

Στην κεντρική ομιλία ο Μ. Παπαδόπουλος ανέφερε μεταξύ άλλων: 

«(…) Ποιοι θα χάσουν, ποιοι θα μετρήσουν νέες απώλειες για να διασφαλιστούν τα κέρδη των νέων επενδύσεων;

Δεν είναι δύσκολο ν’ απαντήσουμε. Θα πληρώσουμε ξανά, θα χάσουμε ξανά εμείς οι μισθωτοί και οι αυτοαπασχολούμενοι. Εμείς που χάσαμε όλο το προηγούμενο διάστημα μεγάλο μέρος απ’ το εισόδημα και τα δικαιώματά μας για να πανηγυρίζει σήμερα η κυβέρνηση για το ρεκόρ επενδύσεων, για να πανηγυρίζουν οι μεγάλοι όμιλοι για τα αυξημένα κέρδη τους. 

Η ίδια η ζωή αποδεικνύει ξανά και ξανά ότι προϋπόθεση για τη δική τους ευημερία είναι οι συνεχείς δικές μας θυσίες. 

Προϋπόθεση για να αυξάνονται τα κέρδη των τουριστικών ομίλων είναι να αυξάνεται το ξεζούμισμα, να αυξάνεται ο βαθμός εκμετάλλευσης των εργαζομένων. Γι’ αυτό επιβάλλουν την 7ήμερη εργασία χωρίς ρεπό και τις 18 διαφορετικές εργασιακές σχέσεις, γι’ αυτό απαιτούν απ’ τα σωματεία να δεχτούν τη 10ωρη εργασία χωρίς υπερωρίες, για να υπογράψουν τοπική συλλογική σύμβαση. Γι’ αυτό παρά την έλλειψη προσωπικού δε χαλαρώνουν τις συνθήκες γαλέρας, δε χαλαρώνουν την εντατικοποίηση στους χώρους δουλειάς που φθείρει ανεπανόρθωτα την υγεία των ξενοδοχοϋπαλλήλων και γενικότερα των εργαζομένων. 

Και αυτό δε συμβαίνει μόνο με τη σημερινή κυβέρνηση, ούτε μόνο στον κλάδο του Τουρισμού. 

Με τα ΜΑΤ έξω απ’ το υπουργείο Εργασίας απάντησε στους ξενοδοχοϋπάλληλους και η κυβέρνηση Τσίπρα το 2016, όταν αυτοί διαμαρτύρονταν για το πετσόκομμα των ασφαλιστικών τους δικαιωμάτων με την εφαρμογή του νόμου-λαιμητόμου του Κατρούγκαλου. 

Πακτωλός εκατομμυρίων για τους ομίλους, 

(…) Λεφτά υπάρχουν για να στηρίξει το κράτος τις νέες κερδοφόρες επενδύσεις των μεγαλομετόχων των ομίλων, αλλά δεν υπάρχουν για την αντισεισμική προστασία. Κοινοτικά κονδύλια προβλέπονται για την ενεργειακή αναβάθμιση κτιρίων για τα οποία δεν είναι διασφαλισμένη η στατική τους επάρκεια, δεν ξέρουμε αν θα αντέξουν σ’ έναν επόμενο μεγάλο σεισμό. Ο προσεισμικός έλεγχος των δημόσιων κτηρίων προχωρά με ρυθμούς χελώνας. Για τη λαϊκή στέγη η ευθύνη και τα οικονομικά βάρη μεταβιβάζονται στις πλάτες της λαϊκής οικογένειας. Δυο χρόνια μετά το σεισμό στο Αρκαλοχώρι ακόμα δεν έχουν λυθεί τα προβλήματα των σχολείων και των σεισμόπληκτων. Ακόμα και τα κουφάρια δεν έχουν κατεδαφιστεί. 

Όποιο πρόβλημα κι αν εξετάσουμε στο ίδιο συμπέρασμα θα καταλήξουμε: για να κερδίσει το κεφάλαιο πρέπει να χάσουμε εμείς. Δεν υπάρχουν μαγικές λύσεις που να ωφελούνται όλοι, και ο λαός και οι μονοπωλιακοί όμιλοι. 

Για να διασφαλίσουν μεγάλα κέρδη οι όμιλοι που θα κατασκευάσουν το ΒΟΑΚ με τις συμβάσεις παραχώρησης και τις ΣΔΙΤ, πρέπει εμείς να πληρώνουμε ακριβά διόδια ως χρήστες. 

(…) Για να κερδίζουν οι όμιλοι απ’ την αναμενόμενη αύξηση του τουρισμού θα επιβαρυνθούν κι άλλο οι υπάρχουσες υποδομές στην Κρήτη που δεν μπορούν να σηκώσουν ούτε τα σημερινά βάρη. 

Και στη συνέχεια θα κληθούμε πάλι εμείς οι μισθωτοί και αυτοαπασχολούμενοι φορολογούμενοι να βάλουμε το χέρι στην τσέπη για να στηριχθούν τα έργα αναβάθμισης των υποδομών, όποτε γίνουν. Γιατί το αν, πότε και ποια νέα έργα θα γίνουν, θα εξαρτηθεί και πάλι απ’ το κέρδος των ομίλων. 

(…) Η σημερινή εκρηκτική κατάσταση στα δημόσια νοσοκομεία της Κρήτης και όλης της Ελλάδας, που διαμορφώθηκε διαχρονικά με την ευθύνη όλων των κυβερνήσεων, αποδεικνύει ότι ο κίνδυνος κατάρρευσης μιας σειράς βασικών υποδομών, δεν είναι υποθετικός. Κίνδυνος που υπάρχει με τα σημερινά δεδομένα, χωρίς να υπολογίσουμε ένα νέο, μεγαλύτερο τουριστικό κύμα τα επόμενα χρόνια. Η λίστα αναμονής στα χειρουργεία του νησιού έχει ξεπεράσει πλέον τις 12.000. Στους υγειονομικούς οφείλονται 20.000 μέρες ρεπό και αδειών. Οι παραιτήσεις γιατρών που αγανακτούν με τις συνθήκες συνεχίζονται. Συγκεκριμένες κλινικές κινδυνεύουν με κλείσιμο. Χαρακτηριστικό παράδειγμα η προσπάθεια υποβάθμισης του νοσοκομείου της Ιεράπετρας, του μοναδικού της Νότιας Κρήτης. Συνένοχα γι’ αυτή την άθλια κατάσταση είναι όλα τα αστικά κόμματα και όχι μόνο η κυβέρνηση Μητσοτάκη. 

Η υποβάθμιση των δημόσιων νοσοκομείων ήταν και είναι προϋπόθεση γα να θησαυρίσει ο ιδιωτικός τομέας. Οι Κρητικοί πλήρωσαν για την υγεία τους στα ιδιωτικά ιατρεία πριν την έναρξη του Covid 4 εκ. ευρώ και σχεδόν διπλάσια αν υπολογίσουμε τη συμμετοχή των ασφαλιστικών ταμείων. 

Και φυσικά δεν αποκτήσαμε όλοι ισότιμη πρόσβαση στην υγεία, χάρη στον ψηφιακό μετασχηματισμό του κράτους που διαφημίζει η κυβέρνηση. 

Το ΚΚΕ σταθερά «κολλημένο» με τα λαϊκά συμφέροντα 

(…)Πρόσφατα οι εκπρόσωποι του ΣΥΡΙΖΑ μας αποκάλεσαν «κολλημένους», που περιμένουν κάποια μεγάλη μέρα του σοσιαλισμού μετά από 2.000 χρόνια. Έτσι μας αποκάλεσε το κόμμα που μάτωσε το λαό με το 3ο Μνημόνιο, ο ΣΥΡΙΖΑ, που μετέτρεψε τη χώρα σε απέραντη αμερικανοΝΑΤΟϊκή βάση αγκαλιά με τον Αμερικανό πρέσβη και τώρα βάζει πλάτη για να προχωρήσει η στρατηγική της ΕΕ. 

Για εμάς είναι τίτλος τιμής ότι η άρχουσα τάξη δε μας έβαλε ποτέ στο χέρι, ούτε πριν ούτε τώρα. Είμαστε περήφανοι γιατί πραγματικά είμαστε δεμένοι, κολλημένοι μόνο με το συμφέρον του λαού. Είμαστε περήφανοι γιατί πάνω από έναν αιώνα βαδίζουμε το δρόμο του αγώνα και της θυσίας, απ’ τα ηρωικά χρόνια του ΕΑΜ και του ΔΣΕ μέχρι σήμερα. Βαδίζουμε σταθερά, αποφασιστικά, με το λαό για το λαό, για την κατάργηση της εκμετάλλευσης, για την κοινωνική απελευθέρωση, για το σοσιαλισμό. 

Δεν είμαστε αλάνθαστοι, αλλά μπορούμε να αναγνωρίζουμε, να διδασκόμαστε και να διορθώνουμε τα λάθη μας, για να κυλίσει εμπρός ο «τροχός της Ιστορίας». Γι’ αυτό δεν κάναμε το τραγικό λάθος να στηρίξουμε την κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ το 2015, να γίνουμε συνένοχοι στην πολιτική των μνημονίων και των μεταμνημονιακών δεσμεύσεων. Διδαγμένοι απ’ την ιστορική πείρα σταθήκαμε όρθιοι και δεν επιτρέψαμε τον αφοπλισμό του εργατικού, λαϊκού κινήματος. 

Το ΚΚΕ έχει ανατρεπτικό πρόγραμμα διακυβέρνησης

(…) Έχουμε σχέδιο για το σήμερα και αύριο, έχουμε σύγχρονο, ανατρεπτικό πρόγραμμα διακυβέρνησης που μπορεί να υλοποιηθεί μόλις ο λαός αποφασίσει να πάρει στα χέρια του το τιμόνι της εξουσίας και τα κλειδιά της οικονομίας. Πρόγραμμα που αλλάζει ριζικά το σκοπό της παραγωγής και το ρόλο των εργαζομένων. Σκοπός της παραγωγής δε θα είναι πλέον το κέρδος των ομίλων, των καπιταλιστών, αλλά το σύνολο των αναγκών της κοινωνίας, που συνεχώς διευρύνονται. Οι εργαζόμενοι θα περάσουν απ’ το παρασκήνιο στο προσκήνιο της Ιστορίας, θα μετέχουν καθημερινά στη λήψη και στον έλεγχο των αποφάσεων. 

Και ασφαλώς δεν περιμένουμε παθητικά να ξημερώσει κάποια μεγάλη μέρα του σοσιαλισμού. Ούτε καλούμε, όπως ο Τσίπρας, τη νεολαία και τους εργαζόμενους να κάτσουν στον καναπέ και να περιμένουν να τους σώσει κάποια προοδευτική κυβέρνηση. 

Μπαίνουμε καθημερινά μπροστά στον αγώνα για όλα τα οξυμένα προβλήματα, μπαίνουμε μπροστά για να οργανώσει ο λαός την αντεπίθεσή του, για να βαδίσουν οι εργαζόμενοι και η νεολαία το δρόμο της ανατροπής. 

Είμαστε πάντα μπροστά εδώ στο Ηράκλειο, στην Κρήτη, στους αγώνες των εργαζομένων για τις Συλλογικές Συμβάσεις, στην οργάνωση της πανελλαδικής απεργίας στις 9 Νοέμβρη. Είμαστε μπροστά στους αγώνες των αγροτών ενάντια στην πολιτική που τους έβγαλε στο δρόμο. Είμαστε μπροστά στις διαδηλώσεις για τη θωράκιση των νοσοκομείων για δημόσια και δωρεάν υγεία. 

Μπροστά στις κινητοποιήσεις των καλλιτεχνών, που τώρα ο πρωθυπουργός προσπαθεί να τις αξιοποιήσει για να προωθήσει την ιδιωτικοποίηση της ανώτατης εκπαίδευσης. 

Μπροστά στην πανεκπαιδευτική απεργία ενάντια στην πολιτική υποβάθμιση και κατηγοριοποίηση των σχολείων. 

Στηρίζουμε αποφασιστικά τον αγώνα των σεισμόπληκτων. Φωτίζουμε ότι μόνο ο λαός μπορεί να σώσει το λαό, αν εμπιστευτεί τη δύναμή του. 

Απέναντι στον πραγματικό αντίπαλο, η απάντηση είναι η κόκκινη ψήφος στο ΚΚΕ

Μπροστά στη νέα εκλογική αναμέτρηση δεν πρέπει να αποδεχτούμε τον εκβιασμό του συστήματος, ότι το μόνο που μπορούμε να διαλέξουμε είναι αν θα ηγηθεί ο Μητσοτάκης ή ο Τσίπρας, η ΝΔ ή ο ΣΥΡΙΖΑ, στη νέα σφαγή των δικαιωμάτων μας, στη νέα κλοπή του εισοδήματός μας για να θησαυρίσει και πάλι το μεγάλο κεφάλαιο

Μπορούμε και πρέπει να σημαδέψουμε τον πραγματικό ένοχο για τα βάσανά μας, τον πραγματικό μας αντίπαλο, την άρχουσα τάξη και το ΝΑΤΟ και την ΕΕ που την στηρίζουν. 

Μπορούμε και πρέπει να καταδικάσουμε τη ΝΔ, το ΣΥΡΙΖΑ, το ΠΑΣΟΚ, όλα τα αστικά κόμματα που είναι συνένοχα για τη σημερινή μας κατάσταση. 

Μπορούμε και πρέπει να υψώσουμε δυνατή ασπίδα στη νέα επίθεση του κεφαλαίου που είναι προδιαγεγραμμένη με βάση τις κατευθύνσεις της ΕΕ και του ΟΟΣΑ. 

Μπορούμε να συμβάλουμε και με την ψήφο μας για να ανοίξει ο δρόμος της σύγκρουσης με τον πραγματικό αντίπαλο, ο δρόμος της ανατροπής, η μοναδική ελπίδα για το αύριο.

Μπροστά στα δύσκολα που έρχονται, μπροστά σ’ όλα τα πραγματικά ερωτήματα των εκλογών, η απάντηση είναι η κόκκινη ψήφος, η ψήφος στο ΚΚΕ. Η κόκκινη επιλογή για ισχυρή λαϊκή αντιπολίτευση μέσα και έξω απ’ τη Βουλή, για να οργανωθεί όσο το δυνατόν καλύτερα η λαϊκή αντεπίθεση. 

Να δυναμώσουμε το ΚΚΕ παντού, στην κάλπη, σε κάθε χώρο δουλειάς, σε κάθε γειτονιά. Να ενισχύσουμε τη δύναμή μας.»

Παρέμβαση της Θάλειας Πετράκη στην εκδήλωση της Τ.Ε. Ηρακλείου του ΚΚΕ 

Αρκαλοχώρι 17 μήνες μετά. Τι πραγματικά επιπτώσεις υπάρχουν στις ζωές των κατοίκων. (Σεισμός, Πολεοδομικό Σχέδιο-Ανάπτυξη, Αεροδρόμιο). Τι εξαγγέλλει η κυβέρνηση και τι πραγματικά συμβαίνει. 

17 μήνες μετά τον σεισμό στο Αρκαλοχώρι. Παρά τις εξαγγελίες της κυβέρνησης και των αστικών κομμάτων για ανοικοδόμηση και αποκατάσταση των πληγέντων, κανένα από τα προβλήματα που προέκυψαν από την ημέρα του σεισμού και μετά δεν έχει λυθεί. Έχουν κατατεθεί περισσότεροι από 1400 φάκελοι επισκευής στην Αρμόδια Υπηρεσία (ΤΑΕΦΚ) και μόλις 7 άδειες επισκευής κτιρίων έχουν εκδοθεί. Επισημαίνεται ότι δεν έχει εκδοθεί καμία οικοδομική άδεια ανακατασκευής κόκκινου κτιρίου. Όλο αυτό έρχεται να συμπληρώσει ο φοβερά υποστελεχωμένος Τομέας Αποκατάστασης Επιπτώσεων Φυσικών Καταστροφών ο οποίος είναι σοβαρά υποστελεχωμένος. Οι συμβάσεις του προσωπικού είχαν λήξει με αποτέλεσμα η Υπηρεσία να υπολειτουργεί και να μην πραγματοποιούνται αυτοψίες στα κτίρια την τελευταία περίοδο. Παρόλη την ανανέωση των 8μηνων συμβάσεων που πραγματοποιήθηκε μόλις προχτες στις 15/2/2023, σήμερα έτυχε και μίλησα τηλεφωνικά με έναν υπάλληλο της Γενικής Διεύθυνσης (ΓΔΑΕΦΚ) ο οποίος μου τόνισε ότι δεν προλαβαίνει να ελέγχει τους φακέλους καθώς μόνο οι φάκελοι που του έχουν ανατεθεί από τη Σάμο και την Κρήτη ανέρχονται στους 100 μόνο για έναν υπάλληλο. Επίσης, οι φάκελοι επισκευής έχουν απέραντη γραφειοκρατία προκειμένου να λυθούν όλα τα ζητήματα χρηματοδότησής τους. Οι σεισμόπληχτοι αντιμετωπίζουν μία τεράστια αδυναμία με το κόστος σύνταξης ενός φακέλου σεισμόπληχτου κτιρίου καθώς τα κόστη αμοιβών των υπηρεσιών των ιδιωτών μηχανικών για τη σύνταξη των φακέλων δεν περιλαμβάνονται στο τιμολόγιο της ΔΑΕΦΚ. Παράλληλα να σημειωθεί και να τονιστεί ότι με βάση τα τιμολόγια και τις τεχνικές υπουργικές οδηγίες για τις επισκευές που θα εγκριθούν σε σεισμόπληχτα κτίρια, τα σεισμόπληχτα κτίρια αντί να ενισχύονται και να ελέγχεται σωστά η στατική τους επάρκεια, οδηγούνται στην προ του σεισμού κατάστασή τους! 

Σήμερα, τα σπίτια συνεχίζουν να ρημάζουν και να μην επισκευάζονται, οι σεισμόπληχτοι να συνεχίζουν να ζουν σε κακές, ανθυγιεινές και πολλές φορές επικίνδυνες συνθήκες διαβίωσης καθώς πολλοί αναγκάζονται να διαμένουν στα χαρακτηρισμένα ως μη κατοικήσιμα κτιριά τους καθώς δεν έχουν την οικονομική δυνατότητα να μείνουν κάπου άλλου. Φυσικά συνεχίζουν να μένουν στους οικίσκους οι άνθρωποι που έχουν χάσει τα σπίτια τους. Για τα σχολικά κτίρια που υπέστησαν σοβαρές βλάβες από τον σεισμό δεν έχουν δοθεί ακόμα λύσεις και οι μαθητές και οι εκπαιδευτικοί συνεχίζουν να κάνουν μάθημα στα containers. Καμία λύση δεν έχει δοθεί για το χαρακτηρισμένο διατηρητέο Δημοτικό Σχολείο του Θραψανού. Στην ίδια μοίρα αφημένες είναι και οι μικροεπιχειρήσεις που μετά τα μεγάλα lock down του κοτονοϊού, ήρθε ο σεισμός και πολλές μέχρι σήμερα παραμένουν κλειστές με τους ιδιοκτήτες τους να συνεχίζουν να περιμένουν τις πολυπόθητες άδειες επισκευών μπας και καταφέρουν να τις ξανανοίξουν. Όσες μικροεπιχειρήσεις κατάφεραν και άνοιξαν όπως μπορούσαν έρχονται αντιμέτωπες, όπως και όλα τα λαϊκά νοικοκυριά με τα συσσωρευμένα χρέη, την ακρίβεια, τις απαράδεκτες τιμές του ηλεκτρικού ρεύματος και άλλα. 

Σε όλα τα παραπάνω θέματα μετά τον σεισμό έρχεται να προστεθεί το μείζον ζήτημα του Ειδικού Πολεοδομικού Σχεδίου του Δήμου Μινώα Πεδιάδας, το οποίο θα καθορίσει τους όρους δόμησης, τις χρήσεις γης, τα σχέδια των οικισμών σύμφωνα με τα επιχειρηματικά συμφέροντα που θα αναπτυχθούν στην περιοχή λόγω των μεγάλων επενδύσεων με τη κατασκευή του νέου αεροδρομίου του Καστελλίου. Ήδη γίνονται μελέτες, σχέδια και συζητήσεις για νέα τουριστική ανάπτυξη στις παραλιακές περιοχές στη νότια Κρήτη που προσεγγίζουν εύκολα το νέο αεροδρόμιο, νέες επενδύσεις για ΑΠΕ θα πραγματοποιηθούννέοι οδικοί άξονες που θα υπηρετούν τους μεγαλοξενοδόχους, ολόκληρα σχέδια μετεγκαταστάσεων χωριών με πρόφαση τις επιπτώσεις του σεισμού.

Που είναι λοιπόν η δρομολόγηση της ανάπτυξης της περιοχής για την κοινωνία ολόκληρη όπως υπογράμμιζαν η κυβέρνηση και όλα τα υπόλοιπα αστικά κόμματα; Που είναι η κάλυψη των αναγκών του λαού; Είναι κοροϊδία να λένε ότι υπάρχει στήριξη της περιοχής που έχει πληγεί από τον σεισμό της 27ης Σεπτεμβρίου 2021 όταν ουσιαστικά τίποτα δεν κινείται και τίποτα δεν έχει αντιμετωπιστεί ακόμα!

Οι τραγικές ελλείψεις του κρατικού μηχανισμού, των Δήμων και των Περιφερειών αντανακλούν την τραγική αναποτελεσματικότητα του ίδιου του κράτους να καλύψει τις πραγματικές ανάγκες του λαού του. Αντί να δοθούν κατευθυντήριες γραμμές για 100% αποζημιώσεις των σεισμόπληχτων, άμεση ανοικοδόμηση νέων σχολικών μονάδων και νοσοκομειακών μονάδων, χώρους άθλησης και αναψυχής, μέτρα στήριξης για τους επαγγελματίες και τους βιοπαλαιστές αγρότες το μόνο που τους ενδιαφέρει είναι πώς θα τραβήξουν νέες επενδύσεις στην περιοχή και πώς θα στηθούν νέες επιχειρήσεις. Όλες αυτές οι μορφές ανάπτυξης για την περιοχή θα είναι είς βάρος των κατοίκων της γιατί όλα αντιμετωπίζονται ως εμπόρευμα με βάση τα συμφέροντα του μεγάλου κεφαλαίου.

Οι ευθύνες λοιπόν των αστικών κυβερνήσεων των τελευταίων δεκαετιών είναι τεράστιες. Η καταστροφή του Αρκαλοχωρίου και των γύρω περιοχών έχει όνομα! Η επιλεκτική ανικανότητα του κράτους να στηρίζει τον λαό φαίνεται σε όλες τις εκφάνσεις της στην καθημερινή ζωή της περιοχής. Πρέπει ο λαός των Δήμων Μινώα Πεδιάδας και Αρχανών Αστερουσίων να ζήσει στον τόπο του! Συνεχίζοντας τον δρόμο που άνοιξε με τον οργανωμένο συλλογικό αγώνα και σε σύγκρουση με τη στρατηγική κυβέρνησης-ΕΕ-μονοπωλίων και των άλλων αστικών κομμάτων που θεωρούν την καταστροφή «ευκαιρία». Δεν είναι υπαίτιος ο σεισμός για ό,τι έχει συμβεί σε αυτές τις περιοχές αλλά η αντιμετώπιση που έχουν αυτές από το κράτος.

• Το ΚΚΕ έχει τονίσει επανειλημμένως την αποζημίωση των πληγέντων στο 100%. Ανοικοδόμηση και αποζημίωση των μαγαζιών στις σεισμόπληχτες περιοχής, ανοικοδόμηση των δημόσιων κτηρίων και υποδομών.

• Κάλυψη των στεγαστικών αναγκών των αστέγων, ιδιοκτητών και ενοικιαστών

• Στήριξη όλων των πληγέντων με χορήγηση μηνιαίου βοηθήματος στο ύψος του χαμένου εισοδήματος από την εκδήλωση του σεισμού μέχρι σήμερα.

• Στήριξη των ανέργων.

• Απαλλαγή από φόρους, δημοτικά τέλη, τραπεζικά δάνεια, ασφαλιστικές εισφορές, ΔΕΚΟ.

• Απαγόρευση διακοπής σε ρεύμα/νερό/τηλέφωνο.

• Κατεδάφιση κατεδαφιστέων κτισμάτων με ευθύνη του κράτους, χωρίς επιβάρυνση των ιδιοκτητών.

• Στήριξη της μόρφωσης, της υγείας και της πρόσβασης στον αθλητισμό, με ευθύνη του κράτους.

• Πλήρης αποκατάσταση των πληγέντων σχολείων (Δημοτικό Θραψανού, 1ο Δημοτικό

• Αρκαλοχωρίου, Γυμνάσιο Αρκαλοχωρίου), καμία υποβάθμιση/συγχώνευση σχολείων.

• Στελέχωση/λειτουργεία του Κέντρου Υγείας Αρκαλοχωρίου, ενίσχυση αγροτικών ιατρείων. Χώροι άθλησης, πολιτισμού και άλλοι ελεύθεροι χώροι για τη νεολαία της περιοχής.

• Πρόσληψη μόνιμου προσωπικού μηχανικών της ΤΑΕΦΚ Ηρακλείου και της πολεοδομίας, ώστε να προωθούνται οι φάκελοι των δικαιούχων και να προχωρά η ανοικοδόμηση χωρίς καθυστερήσεις.

• Πλήρες, ολοκληρωμένο, σύγχρονο σχέδιο αντισεισμικής θωράκισης σε όλο τον νομό.

Τόλμησε στον αγώνα μαζί με το ΚΚΕ: «Ασπίδα για το τώρα, ελπίδα για το αύριο»! Ο επιστημονικός κεντρικός σχεδιασμός και η κοινωνικοποίηση των συγκεντρωμένων μέσων παραγωγής επιτρέπουν την ολοκληρωμένη ανάπτυξη, με κριτήριο τις ανάγκες των κατοίκων τόσο της περιοχής, όσο και στο σύνολο της πατρίδας μας.

Η συμπόρευση και η ενίσχυση του ΚΚΕ παντού, στους αγώνες και τις εκλογές, είναι συμβολή στον αγώνα γι’ αυτήν την προοπτική, για τη μόνη διέξοδο υπέρ του λαού, που είναι το σύγχρονο και το αναγκαίο για τον 21ο αιώνα.

Παρέμβαση του Βαγγέλη Σοφίου στην εκδήλωση της Τ.Ε. Ηρακλείου του ΚΚΕ 

Θα ήθελα να αναφερθώ σε κάποιες πλευρές για το πως εκφράζεται το αφήγημα της λεγόμενης «ανάπτυξης» στον κλάδο του τουρισμού τόσο σε πανελλαδικό όσο και σε επίπεδο Κρήτης.

Τα τελευταία χρόνια οι μεγάλοι επιχειρηματίες στον κλάδο και τα αστικά κόμματα χαρακτηρίζουν τον τουρισμό ως τη «βαριά βιομηχανία της χώρας», την «ατμομηχανή της οικονομίας». Με αυτό το σύνθημα οι μεν νομοθετούν και οι δε αξιώνουν και απαιτούν μεγαλύτερο μερίδιο της πίτας της καπιταλιστικής ανάπτυξης.

Για να δούμε κάποια στοιχεία: Παρά τα σκαμπανευάσματα κατά τη διάρκεια της σεζόν στο ισοζύγιο αφίξεων σε πανελλαδικό επίπεδο, οι ταξιδιωτικές εισπράξεις για το 2022 έφτασαν στα επίπεδα του 2019 ξεπερνώντας τα 18,2 δις ευρώ.

Αντίστοιχα σε επίπεδο Κρήτης (που αντιπροσωπεύει περίπου το 20% των διεθνών αεροπορικών αφίξεων της χώρας, αλλά και παραπάνω από το 20% των εισπράξεων), στο Ηράκλειο καταγράφεται ρεκόρ αφίξεων με 3,4 εκατ., σημειώνοντας αύξηση κατά 3% σε σχέση με το 2019, ενώ στο αεροδρόμιο Χανίων καταγράφεται επίσης ρεκόρ με 1,3 εκατ. αφίξεις και αύξηση 13% σε σχέση με το 2019.

Με βάση πανελλαδικά στοιχεία η μέση κατά κεφαλή δαπάνη για το Α’ εξάμηνο του 2022 ανέρχεται στα 627 ευρώ σε σχέση με τα 557 ευρώ του 2019. Συνήθως στην Κρήτη η δαπάνη είναι λίγο αυξημένη. Για τη Δυτική Κρήτη, όπου υπάρχουν στοιχεία καταγράφεται αύξηση άνω του 15% της μέσης δαπάνης ανά ταξίδι. Χωρίς να υπάρχουν ακόμα ολοκληρωμένα στοιχεία στις ξενοδοχειακές επιχειρήσεις του Ηρακλείου η πληρότητα ξεπέρασε το 95%.

Για το 2021, για το οποίο υπάρχουν στοιχεία, οι επενδύσεις σε ανακαινίσεις ξενοδοχειακών μονάδων ανήλθαν σε 830 εκ. ευρώ, σε μια χρονιά μάλιστα εντός πανδημίας!

Για το 2023, τα πρώτα στοιχεία δείχνουν ότι θα είναι στην ίδια κατεύθυνση, με τους ξενοδόχους να διατυπώνουν υψηλές προσδοκίες. Οι προκρατήσεις στην Κρήτη είναι αυξημένες από 7% έως 40% σε σχέση με πέρυσι την ίδια περίοδο. Όσον αφορά στις αυξήσεις στις τιμές είναι της τάξης του 9%-10%. 

Τα στοιχεία φαίνεται να επιβεβαιώνουν ότι είμαστε σε περίοδο «ανάπτυξης» ιδιαίτερα όσων αφορά τις μεγάλες επιχειρήσεις. Αφορά όμως η ανάπτυξη αυτή τους εργαζόμενους, τους μικρούς επιχειρηματίες και αυτοαπασχολούμενους στον τουρισμό, συνολικά το λαό; Κι αν τους αφορά, γιατί οι εργαζόμενοι δεν στριμώχνονται έξω από τις μεγάλες επιχειρήσεις αναζητώντας δουλειά; Γιατί γκρίνιαζαν οι μεγαλοξενοδόχοι για 50.000 κενές θέσεις εργασίας πανελλαδικά την περσινή σεζόν; Οι συνθήκες που επικρατούν στα ξενοδοχεία δεν αφήνουν περιθώριο αμφισβήτησης.

Οι ονομαστικοί μισθοί στον κλάδο με βάση την Εθνική Κλαδική Συλλογική Σύμβαση του 2022 ήταν στο ύψος του 2007. Ατομικές συμφωνίες που δε φτάνουν τα επίπεδα ακόμα και των εν ισχύ συλλογικών συμβάσεων εργασίας, καταστρατήγηση του ημερήσιου εργάσιμου χρόνου με ωράρια 10-12 ωρών, σε κάποιες περιπτώσεις και παραπάνω, εντατικοποίηση της δουλειάς, εργασίας 7 μέρες τη βδομάδα χωρίς ή με ελάχιστα ρεπό για μήνες. Ένα εκρηκτικό κράμα συνθηκών έντασης και εκμετάλλευσης που προκαλεί σωματική και ψυχική εξουθένωση, εργατικά ατυχήματα, λιποθυμίες, μακροχρόνια προβλήματα υγείας για τους εργαζόμενους.

Ταυτόχρονα, εφαρμογή ευέλικτων και φθηνών εργασιακών σχέσεων, συνολικά 16 διαφορετικών στον κλάδο, με κυρίαρχη τοπικά τη φθηνή μαθητεία στα πλαίσια «πρακτικής άσκησης».

Συντριπτικό ποσοστό εποχικότητας, αφού η πλειοψηφία των επιχειρήσεων δουλεύουν 4-6 μήνες το χρόνο, με το εισόδημα να συρρικνώνεται ακόμα περισσότερο. Είναι χαρακτηριστικό (από στοιχεία του ΟΑΕΔ για τις αιτήσεις του επιδόματος ανεργίας και του ειδικού εποχικού βοηθήματος) ότι στην Κρήτη το 2022 ξεπέρασαν τους 47.000 οι εποχικοί ξενοδοχοϋπάλληλοι, ενώ πάνω από 12.000 είναι οι εποχικοί εργαζόμενοι σε άλλα επαγγέλματα (επισιτισμός, μουσικοί κλπ.)

Τα συνθήματα για «ανάπτυξη» και «ευημερία», που έχουν κάνει σημαία κυβερνήσεις και μεγαλοεπιχειρηματίες για να χτίσουν το «μύθο του τουρισμού», καταρρέουν σαν χάρτινος πύργος μέσα στις «γαλέρες» των ξενοδοχείων. Αυτό είναι το «τουριστικό θαύμα», έτσι χτίστηκε η «ατμομηχανή της οικονομίας». Πάνω σε αυτή την αθλιότητα στηρίχτηκε η μεγάλη κερδοφόρα «ανάπτυξη» στον τουρισμό τα προηγούμενα χρόνια που υποτίθεται ότι θα έπρεπε και οι εργαζόμενοι να βάλουν «πλάτη».

Ένα επιπλέον στοιχείο που πρέπει να πάρουμε επίσης υπόψη πόσο ασταθής και ευμετάβλητη είναι η καπιταλιστική ανάπτυξη που στηρίζεται στον τομέα του τουρισμού. Επηρεάζεται από μια σειρά παράγοντες όπως η εκδήλωση της κρίσης στη χώρα και διεθνώς, η αστική διαχείριση ειδικών καταστάσεων όπως της πανδημίας, ο πρόσφατος και σε εξέλιξη ιμπεριαλιστικός πόλεμος στην Ουκρανία. Επίσης ο διεθνής ανταγωνισμός στον συγκεκριμένο τομέα, οι γεωπολιτικές συνθήκες, ιδιαίτερα στην περιοχή μας κ.λπ. Για παράδειγμα ο πόλεμος στη Συρία αποτέλεσε έναν παράγοντα ενίσχυσης του τουρισμού στην Ελλάδα σε βάρος της Τουρκίας. Οσο για τον ανταγωνισμό, δεν είναι μακρινό το παράδειγμα της πτώχευσης της Thomas Cook.

Τα παραπάνω αποτελούν αφορμές για τους μεγάλους επιχειρηματίες του κλάδου να ρίξουν «κροκοδείλια δάκρυα» για την «ακρίβεια», την «αύξηση του λειτουργικού και μισθολογικού κόστους κόστους». «Ξεχνάνε» μάλλον ότι εκτός από τα κέρδη τους που επιδεικνύουν χαρακτηριστική σταθερότητα ανεξαρτήτως συνθηκών, έλαβαν και συνεχίζουν να λαμβάνουν τόσο την περίοδο της πανδημίας, όσο και πριν και μετά, δισεκατομμύρια επιδοτήσεων από το κράτος, για να πληρώσουν μισθούς, ασφαλιστικές εισφορές, για να συνεχίσουν χωρίς κανένα εμπόδιο τις φιλόδοξες επενδύσεις τους, όπως και έγινε.

Αποδεικνύεται ότι όσο σπάνε τα ρεκόρ κερδοφορίας και αφίξεων, τόσο ψηλότερα τείχη υψώνονται ανάμεσα στον λαό και στο δικαίωμα στις διακοπές. Οσες κυβερνήσεις και αν αλλάξουν, όσοι τρόποι διαχείρισης και αν εφαρμοστούν, τα συμφέροντα του λαού με την κερδοφορία του κεφαλαίου δεν γεφυρώνονται.

Στον κλάδο του τουρισμού φανερώνονται όλες οι μεγάλες αντιθέσεις του καπιταλιστικού συστήματος που σαπίζει. Που από τη μια εξασφαλίζει τεράστια πλούτη στους επιχειρηματικούς ομίλους και από την άλλη όλο και μεγαλύτερη εκμετάλλευση για τους εργαζόμενους, ενώ στερεί από τη μεγάλη πλειοψηφία του λαού τη δυνατότητα να απολαμβάνει έστω και λίγες μέρες διακοπών.

Γι’ αυτό οι εργαζόμενοι στον τουρισμό αλλά και γενικά τα λαϊκά στρώματα, τα οποία στερούνται την ξεκούραση και τις διακοπές, πρέπει να αντιπαλέψουν και μέσα στο εργατικό – λαϊκό κίνημα, στα σωματεία, στα συνδικαλιστικά όργανα τη στρατηγική και την προπαγάνδα των άστικών κυβερνήσεων και κομμάτων, που προβάλλουν τα οφέλη που θα αποκομίσει τάχα ο λαός από την ανάπτυξη.

Για το ΚΚΕ ο τουρισμός και η αναψυχή είναι ανθρώπινη ανάγκη, θα έπρεπε να είναι καθολικό λαϊκό δικαίωμα και όχι πανάκριβο εμπόρευμα, αναπόσπαστο στοιχείο ενός άλλου δρόμου ανάπτυξης. Γι’ αυτή την προοπτική απαιτείται, όπως και για το σύνολο της οικονομίας, να αναπτύσσεται με κριτήριο τις ανάγκες της εργατικής, της λαϊκής οικογένειας και όχι το κέρδος.

Τέτοιου είδους δικαιώματα κατέκτησαν οι εργαζόμενοι, η νεολαία, τα νέα ζευγάρια, τα παιδιά στις σοσιαλιστικές χώρες, όπου η μείωση του χρόνου εργασίας, η εξασφάλιση των δωρεάν διακοπών, η μείωση του συντάξιμου χρόνου, οι υποδομές εξασφαλίστηκαν από το σοσιαλιστικό σύστημα.

Η συμπόρευση και η ενίσχυση του ΚΚΕ παντού, στους τόπους δουλειάς, στους αγώνες και τις εκλογές είναι συμβολή στον αγώνα γι’ αυτήν την προοπτική, για τη μόνη διέξοδο υπέρ του λαού, που είναι το σύγχρονο και το αναγκαίο».

Παρέμβαση του Παναγιώτη Μπαλαμπάνη στην εκδήλωση της Τ.Ε. Ηρακλείου του ΚΚΕ 

Καλησπέρα σύντροφοι, συντρόφισσες, συναγωνιστές, συναγωνίστριες.

Πάντα τέτοια περίοδο προεκλογική ένα απαραίτητο προεκλογικό αφήγημα που συζητιέται από ΝΔ και ΣΥΡΙΖΑ είναι αυτό για τη δίκαιη ανάπτυξη ή ανάπτυξη για όλους. Όλοι την ευαγγελίζονται, την κλείνουν σε όλες τις πτώσεις, αλλά εκεί που ξεμπροστιάζονται και ξεγυμνώνονται, είναι στο ερώτημα «ανάπτυξη για ποιον;». 

Ας πούμε π.χ για το εργοτάξιο του αεροδρομίου Καστελλίου, που είναι και το μεγαλύτερο στην Ελλάδα, και ας απαντήσουμε στο ερώτημα αυτό.

Το έργο αυτό έχει ανατεθεί από το αστικό κράτος στην εταιρία «Τέρνα», που έχει αναλάβει τη διαχείρισή του για 3,5 χρόνια με 5 από αυτά να είναι ο χρόνος κατασκευής. Το ποσό κατασκευής, που σε πιάνει ίλιγγος όταν το ακούς, δίνεται κατά συντριπτική πλειοψηφία από το κράτος, δηλαδή από τις τσέπες μας και στην ώρα τους, την ίδια ώρα που δεν έχει δοθεί ούτε φράγκο για τις απαλλοτροιώσεις (πάνω από 200.000 ρίζες ελλιές). Για τους εργαζόμενους δε το αστικό κράτος δεν μερίμνησε για τουαλέτα, σκέπαστρο για προφύλαξη από κρύο/βροχή ή καύσωνα, ούτε καν νερό για ξέπλυμα που πολλές φορές νόμιζες ότι ήσουν στην Αφρική από την σκόνη που σηκωνόταν.

Για τα μέτρα προστασίας μιλάει από μόνο του το εργατικό δυστύχημα στο εργοτάξιο, προφανώς και δεν θα ακούσουμε πουθενά για εργοδοτικό δυστύχημα. Το ίδιο κράτος που πληρώνει την «Τέρνα» στην ώρα του, τους εργάτες του εργοταξίου στο Καστέλλι στα σκάμματα της αρχαιολογίας που υπάγοναν τότε στο Υπουργέιο Πολιτισμού, τους πλήρωνε κάθε τρίμηνο.

Ανάπτυξη για ποιον όταν πήραν πάνω απ’ την τιμή τα οικοδομικά υλικά και έδιναν μπόνους παραπάνω στην «Τέρνα» 20%, ενώ στους εργάτες να επιχειρούσαν να χαμηλώσουν τα μεροκάματα από 700 μέσο όρο στα 600, με την ακρίβεια να τσακίζει κόκκαλα. Όταν δεν αναγνωρίζουν την προϋπηρεσία, όταν αντί για οικοδομικό ένσημο είπαν να μπει ένσημο στεγασμένου επαγγέλματος. Όταν επιχείρησαν να εφαρμόσουν τον Ν. Χατζηδάκη κατά παραγγελία της «Τέρνα» και του κάθε εργοδότη, που σημαίνει για τον εργάτη 10ωρο/7ήμερο με χαμηλότερο μεροκάματο. Ανάπτυξη για ποιον; Όταν η «Τέρνα» ζητάει παράταση χρόνου για το έργο σκίζονται και απαντάνε αμέσως πάρτε, αλλά όταν εμείς ζητούσαμε συνάντηση για να συζητήσουμε να πληρώνεται η βενζίνα για τη μεταφορά μας που είναι 80 χλμ. ημερισίως μας έγραφαν στα παλιά τους τα παπούτσια για 2 μήνες.

Στο ανάπτυξη για ποιον όμως την καλύτερη απάντηση την έδωσε ο ίδιος ο πρωθυπουργός στην επίσκεψή του στο εργοτάξιο. Είπε για αναπτυξιακό θαύμα και κόσμημα που συμβάλλει στο τουριστικό προϊόν, με αποδέκτες «Τέρνα» και ξενοδόχους. Την ίδια στιγμή γύρω-γύρω οικοδόμοι και ξενοδοχουπάλληλοι πέρα από τις συνθήκες εργασίας ζουν στα κοντέινερ λόγω του περσινού σεισμού, γιατί γύρω από το κόσμημα όλα είναι σώπατα. Γι αυτό όταν τα έλεγε είχε γύρω του αυτούς που εμείς τους αποκαλούμε κηφήνες δηλαδή εργοδότες και κεφάλαιο, ενώ τους εργάτες φρόντισε να τους έχει μακρυά, ενώ δε συζητάμε αν έκανε επίσκεψη στο Αρκαλοχώρι και τις γύρω περιοχές, να μιλήσει με εργάτες. Αυτό σημαίνει ανάπτυξη για τη σημερινή κυβέρνηση της ΝΔ, αλλά και τους προηγούμενους ΣΥΡΙΖΑ, ΚΙΝΑΛ. Έργα που οι εργάτες πληρώνουν τους εργοδότες από την τσέπη τους για την κατασκευή τους, δηλαδή αναφέρομαι στις εισφορές μας που πάνε στο κράτος και από εκεί στην «Τέρνα» και στην κάθε «Τέρνα» δεν θα ανήκουν στους εργάτες και θα πληρώνουν για πάντα την συντήρησή τους και θα φουσκώνουν με κέρδη πάλι τους εργοδότες αφού εμείς θα είμαστε πελάτες σε αυτό που πληρώσαμε για να φτιαχτεί. 

Το ΚΚΕ στο ερώτημα σε αυτή τη φάση ανάπτυξη για ποιον απαντάει για τους εργάτες και τη φτωχή λαϊκή οικογένεια με οργάνωση των εργατών στους χώρους δουλειάς και στο εργοτάξιο του Καστελλίου για να διεκδικούμε σύγχρονα δικαιώματα, και όταν ο λαός το αποφασίσει με μπροστάρηδες τους κομμουνιστές να τα κάνει δικά του ο κάθε εργάτης και να τελειώνει με αυτό ας κάνει το παράδειγμα του Καστελλίου δικό του και θα βρει πολλά κοινά. Το πιο σημαντικό όμως είναι να βρει εκείνους τους συναδέλφους που είναι το αποκούμπι του, τους κομμουνιστές. Να ισχυροποιήσει το ΚΚΕ στις εκλογές για να έχει και στη Βουλή αποκούμπι.

Να είναι κριτήριο ψήφου σε αυτές τις εκλογές η αταλάντευτη στάση των κομμουνιστών, ότι δεν τα διπλαρώσαμε, δεν συμβιβαστήκαμε όταν όλα τα άλλα κόμματα καλούσαν τον λαό να βάλει πλάτη γι’ αυτή την ανάπτυξη για να πάρουμε εμείς ψίχουλα. Ξέρουμε καλά ότι κυβέρνηση θα βγει και δεν διακυβεύεται αυτό. Αυτό που διακυβεύεται για τους εργάτες και τη νεολαία είναι να έχουν ισχυρό κόμμα, ισχυρό ΚΚΕ για να υπάρχουν βουλευτές κομμουνιστές σε κάθε σπίτι που θα γίνεται πλειστηριασμός, για να τον σταματάνε, για να σταματάνε κάθε ρολόι νερού και ρεύματος που θα επιχειρεί να πάρει εργολάβος, σε κάθε ίδρυμα που η πανεπιστημιακή αστυνομία θα προσπαθεί να καταστείλει τους αγώνες των φοιτητών, σε κάθε σχολείο, νοσοκομείο και μουσείο που θα επιχειρούν την εμπορευματοποίηση και σε κάθε χώρο δουλειάς που οι εργάτες θα σηκώνουν κεφάλι, θα κινητοποιούνται και θα απεργούν διεκδικώντας τα δικαιώματά τους. 

Σχετικά Άρθρα

Αφήστε ένα σχόλιο

* Το email σας δεν θα εμφανιστεί